Van oorsprong heeft een groot deel van dit pad bekend gestaan als 'Prinsallee'; later bekend als 'Telgenallee' en nog later als 'Telgenweg'. Een jonge eikentak wordt ook wel een 'telg' genoemd. Ook het industrieterrein waar het huidige Telgenpad langs loopt is vernoemd naar de dubbele rij eiken en heet 'De Telgen'.

De naam verwijst naar een van oudsher lager gelegen moeras, genaamd 'de Poel', gelegen tussen het Telgenpad en de Spanjaardsdijk. Vroeger vormde dit pad een ontsluitingsweg voor de aangelegen landbouwpercelen en stond bekend als het 'Moeras'.

De familie Doorninck (waarbinnen veel advocaten/notarissen/burgermeesters) was eind 1800/begin 1900 de laatste grootgrondbezitter in de regio. Deze familie had veel van de gronden in de omgeving van dit pad in eigendom.

'De Snieter' is de bijnaam van de aanwonende familie Tepperik en is een verbastering van 'De Snieder/Snyder'. Dit verwijst naar het beroep van kleermaker van de Tepperik die de bijnaam als eerste kreeg. Hij woonde aan de Spekschateweg, waar tot op heden nog steeds de familie Tepperik woont.

De naam Voorde is afkomstig van de oude naam van de naastliggende boerderij, namelijk 'Erve Voirde' (1528), later 'Erve Voorde' (1634). Nog weer later in 1830 komt de naam 'Erve Voortman' voor in de boeken. Volgens voormalig eigenaar Herman Schoneveld betekent de naam Voorde 'een doorwaadbare plek door het Poelmoeras'.

Tussen de bergingsvijver aan de westzijde van dorp Heeten en het Overijssels kanaal is het Bleerspad aangelegd. Dit extra brede pad loopt in een rechte lijn door het Heetense Broek richting de Bleerster Vennen. Erve "de Bleers" gelegen naast de Bleerster vennen, is aan de overzijde van het kanaal gelegen en wordt tegenwoordig bewoond door de Fam. Schoorlemmer. Het pad loopt ook nog eens evenwijdig aan de Bleershorster leiding.

De oude boerderij van de familie Sybelt - aan de noordwestzijde van de kerk - is aan het begin van de 20e eeuw gekocht door Steven Oostewechel. De familie kreeg al gauw de bijnaam 'Stèam' ( het lijkt Engels, maar alle Heetenaren weten hoe je dit uitspreekt...). Nabijgelegen zorgcentrum Stevenskamp is naar Steven Oostewechel genoemd en zo ook ons pad, dat loopt van het Wormer naar de Olthofsteeg.

De eigenaar van de grond, waar dit pad grotendeels over loopt heet Lorkeers. De naam van de boerderij is 'Klein Zweurnink'. Zweurnink komt van 'Zwaaftink'. Deze familie heeft destijds (ong. 1400) naast hun boerderij (Groot Zwaaftink) een tweede boerderij gebouwd (Klein Zweurnink), om daarmee de bestuurskracht van de familie te vergroten.

Deze naam is al vanaf 1300 bekend en is verbonden aan de boerderij van de familie Kortenhorst die nabij het pad woont en werkt.

Dit pad is vernoemd naar een voormalige keuterboer (ong. 1832) van een nabijgelegen boerderij. Hutteman had een groot deel van de grond in de buurt van het huidige pad in eigendom.

De naam van dit pad verwijst naar dhr. Jan Coenraad Lamberts uit Deventer, in begin 1800 grootgrondeigenaar in Heeten en bezitter van het bosje waardoor dit pad loopt. Dit stukje bospad dicht bij het dorp geeft een extra dimensie aan het wandelrondje over de Veldeggerweg-Boerspad-Schoonhetenseweg en weer terug naar het dorp.

De eigenaar van de grond, waar dit pad over loopt heet Aarnink. De bijnaam van deze familie is Slonnink. De familie is een paar generaties geleden vanuit Colmschate (de Bannink) naar Heeten gekomen. Een veel oudere naam van vroeger (ong. 1400) is 'Overmeen'. 'Aver Meden' betekent zoiets als 'over de vlakte' of 'over de gemeenschappelijke gronden'. Aangezien de naam Overmeen in Heeten nog veel voorkomt, is 'Slonnink' gebruikt.

Al vanaf ongeveer 1400 tot halverwege de 19e eeuw bevonden zich (onder andere) aan de zuidzijde van Heeten veel zogenaamde 'markegronden'. Dat waren gemeenschappelijke, relatief woeste gronden zoals heide, waar bijvoorbeeld iedereen zijn schapen kon laten weiden. De Markerichter was de voorzitter met bestuurskracht; de Markemeijer had de functie van rechter.

Het pad is gelegen aan de rand van het landgoed Zonnenbergen.

De naam van dit pad gaat terug naar Erve 'Sprikscotte' uit 1627. Ook wordt wel verwezen naar een varkensstal; spek = varken; schate=schot/stal.

Het Jaagpad begeeft zich grotendeels over het vroegere ‘jaagpad’ langs het kanaal, waar men na de aanleg van het kanaal met trekpaarden over­heen liep om de boten door het kanaal te trekken. Vandaar ook de keuze voor de naam van het pad.
Het Jaagpad gedeelte vanaf de Veldkampsbrug tot aan de trekpont is in ‘half verharding’ en het deel vanaf de trekpont tot aan het parkeerterrein bij de Derksbrug is als graspad uitgevoerd. Het totale Jaagpad is enkel voor wandelaars bedoeld. Fietsers kunnen van het naastgelegen recreatieve fietspad gebruik maken.

Dit pad is vernoemd naar de bijnaam van de vroegere eigenaren van het erf waarlangs het pad loopt, namelijk de familie Bergman. Een gedeelte van dit pad, evenwijdig aan de Oosterenkweg is uitgevoerd als graspad. Bij erge regenval is dit gedeelte vaak moeilijk tot niet begaanbaar en kan ervan de naastgelegen Oosterenkweg gebruik worden gemaakt.

Het grootste deel van dit pad is in eigendom van de familie Brinkman. De opa van de huidige eigenaren werd 'Jan Nieuwekamp' genoemd; hij heeft veel van de voormalige heide rond zijn hoeve ontgonnen.

'Sumpel' is waarschijnlijk afkomstig van 'zomp' = moerasland.
Deze vroeger erg mulle openbare zandweg is van een toplaag voorzien, zodat fietsers en wandelaars er zonder problemen ook gebruik van kunnen maken.

De trekpont over het Overijssels kanaal is door de stichting gerealiseerd in 2012 en maakt een verbinding tussen het Jaagpad en het Schot Beumerpad. Er is plaats voor 8 voetgangers of 6 voetgangers met hun fietsen. Gebruik van de pont is geheel voor eigen risico (zie ook gebruiksvoorwaarden op het bijgeplaatste informatiebord)

Deze opslagplaats voor materialen is door de vrijwilligers opnieuw opgebouwd in de oude stijl. Vroeger diende dit gebouw als smederij en later als opslagplaats voor de brandspuit van de lokale brandweer.